ทบทวนโอวาท
การปฏิบัติธรรม 3 : กายกับใจรวมเป็นหนึ่ง
พญามารกลัวมากเลย
ที่กายกับใจรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน กลัวมาก ๆ ถึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ใจไปทาง
กายไปอีกทาง ปล่อยใจไปเรื่อยเปื่อยไปติดกับสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย
พญามารกลัวมาก
ผู้ที่กายกับใจเป็นหนึ่งเดียวกัน ฝึกให้กายและใจเป็นหนึ่งเดียวกัน
ใจอยู่กับเนื้อกับตัวจนสมบูรณ์ ใจถึงไหนกายไปถึงนั่น แสดงว่าใจมีคุณภาพระดับหนึ่ง
แต่ตอนนี้เราใจไปทาง
กายไปทาง ใจไปโน่น แต่กายอยู่นี่ ไปกันคนละทางเลย
สังเกตลอง..ถ้าใจอยู่กับตัวจะมีความสุข
ถ้าไม่อยู่กับตัวก็จะมีความทุกข์
เอาใจมาไว้กับตัว
แล้วอยู่แถว ๆ นั้นแหละ พอถูกส่วนจะไปอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง
เป็นตำแหน่งที่พญามารกลัว ตำแหน่งที่มารสะดุ้ง
ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับหยุดกับนิ่ง
ซึ่งในบทเพลงที่จะเปิดได้บอกเอาไว้หมดแล้ว ล้วนเป็นหลักวิชชาทั้งสิ้น
ไม่ผิดไปจากนี้เลย
หลวงพ่อธัมมชโย