ทบทวนโอวาท การปฏิบัติธรรม 3 : กายกับใจรวมเป็นหนึ่ง

 

พญามารกลัวมากเลย ที่กายกับใจรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน กลัวมาก ๆ ถึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ใจไปทาง กายไปอีกทาง ปล่อยใจไปเรื่อยเปื่อยไปติดกับสิ่งที่ไม่เป็นสาระอะไรเลย

 

พญามารกลัวมาก ผู้ที่กายกับใจเป็นหนึ่งเดียวกัน ฝึกให้กายและใจเป็นหนึ่งเดียวกัน ใจอยู่กับเนื้อกับตัวจนสมบูรณ์ ใจถึงไหนกายไปถึงนั่น แสดงว่าใจมีคุณภาพระดับหนึ่ง

 

แต่ตอนนี้เราใจไปทาง กายไปทาง ใจไปโน่น แต่กายอยู่นี่ ไปกันคนละทางเลย

 

สังเกตลอง..ถ้าใจอยู่กับตัวจะมีความสุข ถ้าไม่อยู่กับตัวก็จะมีความทุกข์

 

เอาใจมาไว้กับตัว แล้วอยู่แถว ๆ นั้นแหละ พอถูกส่วนจะไปอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง เป็นตำแหน่งที่พญามารกลัว ตำแหน่งที่มารสะดุ้ง

 

ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับหยุดกับนิ่ง ซึ่งในบทเพลงที่จะเปิดได้บอกเอาไว้หมดแล้ว ล้วนเป็นหลักวิชชาทั้งสิ้น ไม่ผิดไปจากนี้เลย

 

หลวงพ่อธัมมชโย